تأثیر کیفیت آب آبیاری و تیمارهای مختلف کودی بر جذب عناصر در گیاه دارویی گاوزبان اروپایی

محدودیت منابع آب شیرین استفاده از آب های شور در کشاورزی را الزامی می کند. به منظور بررسی اثرات آب شور و معمولی توأم با کودهای آلی و شیمیایی بر غلظت عناصر، درصد خاکستر در دانه و شاخص کلروفیل گاوزبان اروپایی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در مزرعه پژوهشی دانشگاه زابل اجرا شد. عامل اصلی کیفیت آب آبیاری در دو سطح شامل آب رودخانه به عنوان شاهد و آب شور چاه با هدایت الکتریکی 4180 میکرو زیمنس بر سانتی متر و عامل فرعی تیمارهای مختلف کودی در چهار سطح شامل npk به نسبت 80:40:30 کیلوگرم در هکتار، کود دامی به میزان 40 تن در هکتار، ترکیب کود شیمیایی و دامی به میزان نصف مقادیر یاد شده و شاهد (عدم کوددهی) بودند. در شرایط کاربرد آب شور، درصد خاکستر و عناصر کلر و سدیم دانه افزایش معنی داری یافت. کیفیت پایین آب آبیاری موجب کاهش نیتروژن، فسفر، منیزیم، پتاسیم و کلسیم در دانه گردید. کاربرد انواع کود سبب افزایش معنی­دار تمام صفات به جز منیزیم در مقایسه با تیمار عدم کوددهی گردید. از میان تیمارهای مختلف کودی، کاربرد توأم کود شیمیایی و دامی در مقایسه با به کارگیری جداگانه آن ها مؤثرتر بود. برهم­کنش کیفیت آب و سیستم های مختلف کودی بر غلظت سدیم، کلر، کلسیم و شاخص کلروفیل معنی دار شد. به نظر می رسد مصرف توأم کودهای شیمیایی و آلی در کاهش عناصر ایجاد کننده خسارت شوری (کلر و سدیم) حاصل از آبیاری با آب های کیفیت پایین و بهبود جذب عناصر پر مصرف مؤثر باشد.